Et tu, OU?

Doorslaggevend voor mijn keuze voor de OU was uiteindelijk de ontzettende flexibiliteit. Ik bedacht in april dat ik rechten wilde gaan studeren. Bij de OU hoefde ik niet dik vier maanden te wachten; een week na aanmelding lag mijn eerste studiepakket op me te wachten. Toen ik me inschreef wist ik al dat ik een dikke maand later zou moeten gaan wennen aan een heel ander dagritme, maar dankzij de flexibiliteit van de OU hoefde ik me daar ook niet al te druk om te maken. Er was geen groepje studenten afhankelijk van mij, ik kon mijn studie aanpassen aan mijn nieuwe leven met baby en eenmaal een beetje gewend aan dat nieuwe ritme kon ik sneller studeren en daardoor de verloren tijd inhalen. Dat de OU afstandsonderwijs aanbiedt was een bijzonder fijn extraatje van die flexibiliteit. Ik woonde in Rotterdam, maar had verhuisplannen naar Leiden. Kiezen voor de Erasmus Universiteit betekende dat ik na een verhuizing zou switchen naar Leiden, met al het gedoe eromheen, maar direct starten in Leiden was ook geen optie. Hiep hiep hoera voor de OU dus.

Ook toen we inderdaad naar Leiden verhuisden, mijn tweede zwangerschap een lastige werd en mijn jongste zoon in zijn eerste levensjaar heel vaak ziek was, was de flexibiliteit van de OU een uitkomst. Met wat schuiven, passen en meten kon ik mijn studie volledig aanpassen aan al wat er speelde, waardoor ik kon blijven studeren. Met ups en downs kwam het einde van de bachelor in zicht en dacht ik niet eens na over een master aan een andere universiteit. Waarom zou ik zó veel flexibiliteit opgeven? Nee hoor, Josanne hartje OU 4-ever!

2014
Maar toen werd het 2014. De OU liet weten dat er plannen waren de master volledig te veranderen. Geen vakken meer van 4,3 of 8,6 ECTS, maar vakken van 5 en 10 ECTS. Vakken zouden veranderen, nieuwe vakken, vervallen vakken… Tentamenkansen gingen van 3 naar 2 zonder de mogelijkheid extra kansen bij te kopen, inschrijfduur voor een vak van 14 naar 12 maanden, vaste startmomenten voor vakken waardoor studenten in een cohort zouden vallen en met een vaste structuur per jaar 30 ECTS moesten halen. Meer (verplichte) begeleiding, daarmee meer tussentijdse deadlines (en daarmee dus ‘doei flexibiliteit!’) en al die veranderingen zouden al ingaan op 1 september 2014. Wie vanaf die datum zou beginnen aan de master, kwam terecht in de ‘master nieuwe stijl’. De hórror.

Alhoewel ik best denk dat er een groep studenten is die veel baat kan hebben bij meer structuur, meer begeleiding en eigenlijk meer ‘moeten’, weet ik zeker dat ik niet in die groep val. Ik ben tot hier gekomen, het lijkt mij dat ik het op deze manier ook af kan maken. Voor mij werkt deze OU-manier en ik durf ook best te zeggen dat ik met deze nieuwe opzet niet aan de studie begonnen was, zou die destijds al ingevoerd zijn. De begeleiding die er was, vond ik prima. [pullquote]Natuurlijk zijn er docenten die met kop en schouders boven de rest uitsteken, maar heb je dat niet overal?[/pullquote] Er zijn mentoren beschikbaar voor wie het nodig heeft (wat voor mij sinds de start van mijn studie pas één keer is geweest) en voor het onderlinge studentencontact zijn er de ontzettend actieve en gezellige groep op Facebook én de Amsterdamse Juridische Vereniging.

Goed nieuws?
Toen deze plannen bekend werden, heb ik bij andere universiteiten naar de masters gekeken. Hartstikke schuldig. En ik zag zeker interessante programma’s voorbij komen, maar al die programma’s hadden ook iets gemeen. Met fulltime werkende echtgenoot en ouders en daarmee geen structurele opvang voor m’n kinderen zo goed als onmogelijk. Bovendien moest ik dan écht deze zomer de bachelor halen, anders kon ik pas in september 2015 beginnen met een master. Met dank aan de ‘harde knip’.

Gelukkig was ik niet de enige student bij wie de haren overeind gingen staan van deze plannen en gaf de studentenraad tegengas. Afgelopen week kregen we goed bericht:

Op 1 september 2014 starten de vernieuwde masters met meer structuur en begeleiding. Daarnaast blijven de huidige masters doorlopen, er is geen einddatum bepaald. Nieuwe studenten zullen instromen in de vernieuwde master. Onze huidige studenten kunnen kiezen welk masterprogramma ze willen volgen. Dat geldt niet alleen voor de huidige masterstudenten, maar ook voor wie nu een bachelor of een schakelprogramma volgt. Zij kunnen na 1 september 2014 nog instromen in de ‘oude’ master.

Er moeten nog wat puntjes op de i en er zijn nog wat onduidelijkheden, maar ik kan niet ontkennen dat ik blij ben met dit resultaat. Opgelucht zelfs ook wel. OU-studenten zijn nu eenmaal niet te vergelijken met de bevolking op een reguliere universiteit en ik denk dat je dat ook niet moet willen. Meer begeleiding en meer structuur voor mensen die dat nodig hebben of prettig vinden, prima! Maar laat dan niet ten koste gaan van alle flexibiliteit. Juist dát is het grote voordeel van de OU. [pullquote]Ondanks de flexibiliteit heb ik me nooit ‘aan m’n lot overgelaten’ gevoeld.[/pullquote]

De master ziet er voor mij al anders uit dan ik me lang heb voorgesteld; het vak dat ik echt graag wilde doen (rechten van intellectuele eigendom) is geschrapt en ook de Toga-Top lijkt op sterven na dood, dus de berichten over de master ‘nieuwe stijl’, ‘oude stijl’ en de overgang volg ik met argusogen. Hopelijk roep ik eind van dit jaar Josanne hartje OU. Nog steeds. 4-ever. Ik ben heel benieuwd.