Mijn doel voor dat weekje Spanje veranderde van ‘ik wil een beetje kunnen begrijpen wat er op borden en zo staat’ in ‘ik wil die week niet hoeven terugvallen op Engels’, schreef ik begin maart. Twee weken later leek dat doel haalbaarder dan ooit, toen ik begon aan een cursus Spaans voor beginners. Ik zou me in Spanje iedereen toch even de oren van de kop gaan kletsen mensen, niet normaal! Maar ook dit plan kon worden samengevat op dezelfde manier als mijn hele leven eigenlijk kan worden samengevat: “Well that didn’t fucking go as planned.”

April en mei werden onverwacht bijzonder drukke maanden, ik zei het al eerder, en ik rende rond als een kip zonder kop. Het eerste wat erbij inschoot, was m’n cursus Spaans. Ik deed heus af en toe nog wel een paar minuutjes Spaans via een of andere app, maar echt serieus Spaans leren, daar had ik gewoon echt de tijd niet voor in die maanden. Dus onderweg naar Spanje kon ik nog steeds niet veel meer uitbrengen dan dat eenden geen spinnen eten. Mission failed, dus er zit niets anders op dan dat ik over een jaartje nog maar een keer naar Spanje moet om mijn nieuw te verwerven skills in de praktijk te brengen. Want dat ik die cursus ga afmaken is een gegeven.

Ik moest dus toch terugvallen op Engels die week, maar dat bleek ook nog een hele uitdaging. Niet omdat mijn Engels niet goed genoeg zou zijn, maar omdat die Spanjaarden nauwelijks Engels spraken. Die kletsten gewoon in het Spaans terug en áls ze al hun best deden om Engels te spreken, dan was dat Engels compleet onverstaanbaar. Wat me dan weer wel verbaasde, is hoeveel van dat Spaans ik kon volgen. Spraken ze wat langzamer, dan lukte het best om te begrijpen wat ze bedoelden. Sterker nog, als ik héél erg m’n best deed en m’n tegenpartij er ook een beetje welwillend tegenover stond, kreeg ik het ook best voor elkaar om in het Spaans duidelijk te maken wat ik bedoelde. Hier en daar aangevuld met wat handen- en voetenwerk. En nee, natuurlijk waren het geen uitgebreide, grammaticaal correcte zinnen, maar was ik eerder te vergelijken met een peuter die net heeft leren praten: “Eten, drie, lekker! Drinken water. Voet, pijn. Mooi! Vliegveld.” Dat idee. Maar toch hè. Maar toch! Die heel kleine succesjes motiveren wel om de komende maanden die cursus Spaans compleet door te nemen. Mijn talenknobbel werkt duidelijk nog. Top!

Nog twee weken te gaan tot de zomervakantie, die voor ons begint met een weekje Denemarken. Daarna wordt alles hopelijk een beetje rustiger en kan ik vol aan de bak met dingen die nu te lang zijn blijven liggen: schrijven, lezen en Spaans leren. Love it!