Zo in het restje van 2013 dat we nog hebben, vind ik dat ik best mag zeggen dat ik 2013 op studiegebied maar een raar jaar vond. Eigenlijk wist ik dat in januari al, maar stiekem werd het een gekker jaar dan ik op dat moment dacht.

Het jaar begon best lekker. Al in de eerste maand sleepte ik studiepunten binnen met het tentamen grondrechten, maar daarna leek het wel alsof ik ‘karma’ tegen me in het harnas had gejaagd. Ik studeerde me suf, verveelde me geen moment, maar nieuwe studiepunten bleven uit. Het tentamen constitutioneel recht was helemaal een draak. Zelfs met hulp van Studiemeesters werd het net geen voldoende in juni. Herkansen? Pas in januari 2014. Ik zag het integratiepracticum in rook opgaan; eerder dan september 2014 zou dat niet gaan lukken. Het was uiteindelijk al juli en na grondrechten had alles alleen maar tegen gezeten. Ik stopte met mijn studie. Dan maar geen bachelor of laws.

Gelukkig – en inmiddels vind ik dat inderdaad gelukkig – was ik wel zo verstandig mijn mentor te mailen. Hij belde mij op, vertelde dat hij mijn ‘staat van dienst’ had bekeken en zei waar het op stond: ‘Stoppen is dus écht geen optie!’
Na een lang gesprek besloot ik nog één tentamen te doen. Het leukste verplichte vak dat ik nog had liggen; goederenrecht. Het is bepaald geen geheim dat ik daar juist verschrikkelijk tegenop zag, dus dat dat het léukste vak was dat ik had liggen zegt ook wel genoeg over de rest van de boeken in de kast. Ik ging ervoor. Als dít vak zou lukken, dan had mijn mentor misschien wel gelijk. Dan was deze studie toch een juiste keuze geweest. Dan paste ‘jurist’ toch bij mij.

Ik deed het tentamen en ik haalde het in één keer. Nadat de uitslag op het scherm was verschenen, bleef ik nog tien minuten met open mond staren. Goederenrecht was binnen. En hoe!
En als dat vak lukte, dan zou bestuursrecht toch ook moeten lukken? Dus ik blokte en blokte en blokte die laatste paar dagen (goederenrecht was op donderdag, bestuursrecht de dinsdag erna) en ook dat vak sleepte ik binnen. Vier modulen afgerond in een paar dagen tijd. Dat motiveerde als een trein natuurlijk. The bitch was back!

Voorzichtig besloot ik eens te checken of ik al een beetje aan de ingangseisen voor het integratiepracticum voldeed. Om toestemming te krijgen om het integratiepracticum te gaan doen, zijn er een aantal vakken die verplicht afgerond moeten zijn. Ik ging het rijtje langs. Overeenkomstenrecht: check. Aansprakelijkheidsrecht: check. Goederenrecht: jawel, check! Burgerlijk procesrecht: check. Bestuursrecht: checkerdecheck! Formeel en materieel strafrecht: allebei check. Juridische vaardigheden 1: check (en nog steeds denk ik af en toe terug aan meneer Patoe). Bachelor essay: check. Het enige vak dat in het rijtje nog ontbrak, was rechtsbescherming tegen de overheid. Toevallig wist ik dat er medestudenten waren die toestemming hadden gekregen voor het integratiepracticum zonder dat ze alle verplichte vakken hadden afgerond. Ik wist niet zeker of er een wachtlijst was voor het practicum (zoals voor juridische gespreksvaardigheden), dus ik besloot het aanmeldingsformulier op te sturen. Ik kreeg een mailtje terug. Op dat moment kreeg ik nog geen toestemming om het practicum te doen, maar ik zou dat wel krijgen als ik het tentamen rechtsbescherming tegen de overheid had gedaan. En dan moest ik me voor 1 december nog eens melden.

Dus ik blokte en blokte en blokte en deed op 18 november het tentamen rechtsbescherming. De uitslag laat op zich wachten (die is er nu nog steeds niet!), dus op 27 november mailde ik nog maar eens. Het tentamen gedaan, uitslag verwacht ik niet vóór 1 december, wat nu? Toen werd het spannend. Ik kreeg namelijk een mailtje terug van de medewerker studentzaken, waarin stond dat ze die middag verlof had en dat ze een dag later zou reageren, maar dat als rechtsbescherming mijn laatste vak was, niets deelname aan het practicum in het februarisemester in de weg leek te staan.
Laatste vak? Ze bedoelde toch wel laatste vak van de verplichte vakken? Toch niet laatste vak van de bachelor op het integratiepracticum na? Wat bedoelde ze? Wat? Wat?

Een dag later had ik weer mail. ‘Hierbij bevestigen wij uw deelname aan het integratiepracticum 2013-2014. U bent ingedeeld in het februarisemester.’ Ik heb het drie keer gelezen voordat het tot me doordrong. Ik kan in de zomer van 2014 afgestudeerd zijn! LLB, here I come!

Mijn doel is om vóór mijn verjaardag klaar te zijn. Dat kan lukken, want de slotbijeenkomst voor het integratiepracticum is op 3 of 4 juli. Maar dan moet ik dus wel eerst de schriftelijke opdrachten van dat vak halen, anders mag ik niet door en moet ik het in september opnieuw doen.
Daarnaast moet ik in februari personen- en familierecht halen en het liefst ook constitutioneel recht (herkansingen in april en juni, maar dan vallen deze vakken tegelijk én qua tijd komt het ook beter uit als ik ze gewoon in februari afstreep), ik moet in maart de vakken van het uitwisselingssemester halen, in april moet ik Europees recht halen (herkansing is eind augustus, dus als ik het niet haal, haal ik de zomer van 2014 wel als deadline, maar niet meer mijn verjaardag) en ik moet nog ergens rechtspersonenrecht 1 halen.

Wat ben ik ontzettend blij dat ik afgelopen zomer mijn mentor mailde. Over een dik half jaar kan ik klaar zijn met mijn studie. Klaar! Terwijl ik een paar maanden geleden nog dacht dat afstuderen onbereikbaar was. Hoe harder ik liep, hoe verder de finish weg leek. Goed, ik moet nog wel even stevig aan de bak en ja, er moet ook nog een master achteraan, maar toch. Volgens mij wordt 2014 ook een heel raar jaar. Maar ik heb er zin in!