In groep zeven kreeg ik voor het eerst Engels op school. Natuurlijk had ik voor die tijd hier en daar ook wel wat Engels opgepikt, maar in groep zeven begonnen de echte lessen. Superspannend natuurlijk. Het bijzondere was er een paar maanden later wel af. Ik had inmiddels de cursus medische terminologie gezien die mijn moeder deed en ‘dokterstaal’ was veel interessanter. Ook wel een stuk lastiger en veel lichaamsdelen wist ik in het Nederlands ook niet eens te vinden, dus ik besloot dat ik daar ‘later’ nog wel eens naar zou kijken. Niet lang daarna zag ik op haar bureau ‘Spaans voor beginners’ liggen. Blijkbaar had zij ooit een blauwe maandag op Spaanse les gezeten. Als de nieuwsgierige taalneuroot die ik toen al was, bladerde ik dat boekje eens door. Spaans. Hmmmm.

Een schooljaar later zat ik in groep acht en kreeg ik een flinke griep voor m’n kiezen. De verveling sloeg toe op het moment dat ik wel weer rechtop kon zitten, maar daar wel bekaf van raakte. Om mezelf bezig te houden snuffelde ik rond in mijn kast en vond het Spaanse boek van mijn moeder. Ik ging er (voor een elfjarige) serieus mee aan de slag en een paar uur en een paar dutjes later, had ik in het Spaans een briefje geschreven aan mijn leraar. Ik had er keihard mijn best op gedaan, dus mijn moeder zorgde ervoor dat dat briefje bij de leraar terecht kwam. Toen mijn zusje ‘s middags thuiskwam had ze iets meegekregen van die man: een stapel huiswerk met een briefje: “Als je je goed genoeg voelt om flauwekul op te schrijven, voel je je ook goed genoeg voor je schoolwerk.” De kwal. Natuurlijk vond ik het prima om dat schoolwerk te maken, maar hij had het wel iets anders kunnen verwoorden.

Groep acht is natuurlijk ook het jaar waarin er gekeken wordt naar middelbare scholen; wat kun je, wat wil je. Diezelfde leraar deed een rondje door de klas en de meest ambitieuze dingen kwamen voorbij. Astronaut. Wetenschapper. Piloot. Het kon niet op en de leraar gaf voor ieder beroep aan welke vooropleiding daarbij hoorde. Mavo! Havo! VWO! Ik had ook wel een idee wat ik wilde worden, dus toen de leraar mij aanwees om te zeggen wat ik later wilde worden, zei ik onzeker: ‘Advocaat’. De man moest duidelijk heel veel moeite doen om niet verschrikkelijk in de lach te schieten. ‘Dat lukt je nooit!’ Riep hij proestend. ‘Of vertaler Spaans…’ mompelde ik er zachtjes en nog onzekerder achteraan. Mijn leraar schudde zijn hoofd. ‘Dan moet je minstens naar het HBO, vergeet het maar, dat kun jij gewoon niet.’ Hij ging door naar de volgende leerling en ik hield het met moeite droog.

Dat deze man een grote deuk in mijn zelfvertrouwen wist te meppen dat schooljaar, daar twijfel ik echt geen seconde aan. Wat hem echter niet gelukt is, is mijn liefde voor taal de nek om te draaien. Ik hield van taal en ben dat blijven doen. Op de middelbare school werd het arsenaal aan vreemde talen uitgebreid met Frans en Duits, ik zwichtte voor het Zwitsers, was een poosje fan van een niet nader te noemen band uit Friesland waardoor ik geïnteresseerd raakte in Fries en door Zumba en de bijbehorende – veelal Spaanstalige – muziek bedacht ik dat ik na mijn rechtenstudie maar eens moest kijken of er een beginnerscursus Spaans in zou kunnen zitten. Een mens moet toch wat, om te kunnen blijven roepen dat hij het zo druk, druk, druk heeft.

Maar ja. Toen vroeg mijn moeder of ik met haar en mijn zusje naar Spanje wil in mei. Eh, duh! Ik vond een site waarop je allerlei vreemde talen kunt leren, begon voorzichtig met Spaans en ging uiteindelijk compleet los. Zó leuk om weer eens een vreemde taal te leren! Het kost iedere dag maar een paar minuutjes tijd, maar in die paar minuutjes per dag kun je best veel nieuwe dingen leren. Volgens de site spreek ik inmiddels 26% vloeiend Spaans en zit ik op level 9.

Mijn doel voor dat weekje Spanje veranderde van ‘ik wil een beetje kunnen begrijpen wat er op borden en zo staat’ in ‘ik wil die week niet hoeven terugvallen op Engels’. Ik kan inmiddels al in het Spaans melden dat eenden geen spinnen eten, dus dat laatste gaat helemaal lukken. Hoppa! Of nee, wacht, da’s dan weer Grieks…