Wie schrijft hier nu eigenlijk die stukjes?

Al van kleins af aan wist ik één ding zeker: ik wil schrijven. Dat ik niet kan tekenen vind ik verschrikkelijk. Mijn vogels lijken op vliegtuigen, mijn raketten op duikboten en als ik een gezicht teken, zitten de ogen standaard in het voorhoofd. Dus het is ook eigenlijk geen wonder dat ik met het bijvak middelegyptische taal en hiërogliefenschrift niet veel verder kwam dan een semester. Uiteindelijk betekenen een uil en een ooievaar iets heel verschillends, maar bij mij leken beide vogels meer weg te hebben van een door Picasso getekende kip. Waardoor ik dus iets heel anders schreef dan ik bedoelde. Maar eerlijk is eerlijk, dat gebeurt met woorden ook wel eens.

Mijn rechtenstudie deed ik aan de Open Universiteit en sinds mijn afstuderen werk ik als tutor, studie- en sciptiebegeleider. Ik heb een zwak voor strafrecht (mijn scriptie ging over strafbaarheid in de voorfase) en ik zou hierin ook dolgraag willen promoveren. Maar ook letselschade/aansprakelijkheidsrecht en rechtsgeschiedenis (hoe heerlijk is Romeins Recht!) hebben een plekje in mijn hart.

Omdat ik gek ben op schrijven en taal in de breedste zin van het woord, werk ik ook als tekstschrijver en -corrector. Daarnaast ben ik in september 2021 begonnen met de bachelor Franse taal en cultuur aan de universiteit van Leiden (waar ik eerder al Duitse taal en cultuur studeerde).

Alsof ik nog niet genoeg uitdaging had, ben ik in februari 2017 begonnen met het leren van Spaans. Ik hoopte in de komende jaren ook deze taal te kunnen toevoegen aan mijn vertaalvaardigheden (la práctica hace la perfección), maar door een gebrek aan tijd (heel gek) kwam dat een beetje op de lange baan terecht. In maart 2021 heb ik deze taal weer enthousiast opgepakt en ben ik ook begonnen met het leren van Zwitsersduits. Een jaar later voegde ik Italiaans toe. Dat promotietraject dat ik net al noemde, zou ik het liefst in Zwitserland doen. Daarom verdiep ik me ook in het Zwitserse strafrecht (ok, en in het Franse, omdat ik het gewoon mega-interessant vind). Aan ambitie geen gebrek, zal ik maar zeggen.

Nog niet zo lang geleden had ik een broertje dood aan sport. Ik leefde met de filosofie dat ieder mens bij zijn geboorte een bepaald aantal hartslagen krijgt. Zijn die op, dan is het einde oefening. En iedereen weet wat er gebeurt met een hartslag tijdens sporten. Maar omdat typen volgens de richtlijnen niet voldoende lichaamsbeweging is, sport ik inmiddels tien uur, althans meerdere uren, althans minimaal een uur per week. Ik ben gek op LaBlast, Pilates, Zumba, STRONG Nation en hardlopen. In mei 2017 heb ik de halve marathon van Leiden gelopen in 2 uur, 49 minuten en 55 seconden na een belabberde voorbereiding. Ik wilde in mei 2020 voor een herkansing, maar een wereldwijd pandemietje gooide roet in het eten. Sinds 2017 ben ik Zumba Instructor en STRONG Nation Instructor. BodyBalance Instructor ben ik sinds 2018, hardlooptrainer sinds 2019 en sinds 2020 LaBlast Instructor.

Het combineren van al mijn passies is niet altijd makkelijk. Eigenlijk is het een georganiseerde chaos. Het zijn met recht mijn planning-skills die deze combinatie mogelijk maken. And I love it!