Op 26 april 2007 schreef ik me in bij de OU. Ik ging rechten studeren. Natuurlijk ging ik voor de meestertitel, maar ik durfde zelfs nog niet eens uit te kijken naar het afsluiten van de bachelor. Ik moest eerst die propedeuse maar eens zien te halen. Sterker nog, ik moest eerst die basiscursus maar eens door.

Terwijl ik zo bezig was met die basiscursus, vond ik het ook raar om te zeggen dat ik rechten studeerde. Uiteindelijk wist ik nog helemaal niets van het recht! Ik zei dat er dan ook altijd bij: ‘Ik studeer rechten. Maar ik ben pas net begonnen hoor!’ En ik dacht dat het gevoel zou veranderen als ik eenmaal voorbij die basiscursus was. Inleiding strafrecht was leuk, maar gaf me nog steeds niet het gevoel dat ik rechten studeerde. De inleidingen voor staatsrecht en bestuursrecht hielpen ook niet echt. Ik kon naar ‘De Rijdende Rechter’ kijken en nog steeds geen idéé hebben waar die man het over had. Dat gevoel veranderde pas een beetje bij inleiding privaatrecht. Dát voelde wel als rechten studeren. En eenmaal na de propedeuse had ik er niet zoveel moeite meer mee om mezelf ‘rechtenstudent’ te noemen.

Tijdens de propedeuse was er één moment dat ik me echt superintelligent voelde; toen ik de opdrachten uitwerkte voor het vak ‘juridische vaardigheden 1‘. Maar tegelijkertijd realiseerde ik me dat ik ‘later, als ik eenmaal afgestudeerd zou zijn’ vast heel anders naar die tekst zou kijken. Dat ik ‘m waarschijnlijk aandoenlijk zou vinden, koddig, me zou afvragen hoe ik dat in vredesnaam ooit een ‘intelligente tekst’ had kunnen vinden.

Het eerste en het laatste certificaat van de bachelor

Hoe dan ook, het eerste vak van m’n rechtenstudie haalde ik op 7 februari 2008 met een 6 ; de basiscursus. Met rechtspersonenrecht 1 en een 7 haalde ik op 16 november 2015 het laatste vak van m’n bachelor. In tegenstelling tot wat ik al die jaren heb gedacht, gunde ik mezelf nauwelijks de tijd om hierbij stil te staan. Niets uitgebreid uit eten met man en kinders, of borrelen, of een ‘bachelor (of laws)-party’. Door met de master en alle hobbels die daarbij komen, om nu niet ineens een jaar studievertraging op te lopen.

Maar ondertussen ben ik natuurlijk wel ontzettend blij dat ik het tot hier gehaald heb. En stiekem ben ik ook best een beetje trots. Want ik deed gemiddeld twee keer tentamen om een vak te halen. Ik haalde gemiddeld een zeven. Ik besteedde gemiddeld 40 uur aan een module (4,3 ECTS) waar de OU 100 – 120 uur voor rekent. Het meeste aantal uren besteedde ik aan formeel strafrecht (8,6 ECTS, 161 uur), het minste aantal uren besteedde ik aan Europees recht (4,3 ECTS, 15 uur). Gemiddeld studietempo bij de OU is 6 modulen per jaar, het hoogste aantal modulen dat ik in een jaar haalde was 11. En dat deed ik twee keer: in 2011 en in 2015.

Inmiddels ben ik aardig op weg met de master. Nog 2 tentamens, 2 opdrachten en een scriptie (waarvoor ik al een goedgekeurd onderwerp heb). Heel leuk natuurlijk, dat ik nu bachelor of laws ben, maar die meestertitel ligt nu écht voor het grijpen…