Back to being Bridget | Vlog #63
De rode draad deze week: Bridget Jones. Verder gaf ik mijn gebruikelijke sportlessen, haalde ik ein-de-lijk Chinees en knutselde ik een kledingkast in elkaar.
De rode draad deze week: Bridget Jones. Verder gaf ik mijn gebruikelijke sportlessen, haalde ik ein-de-lijk Chinees en knutselde ik een kledingkast in elkaar.
Het duurde dus ook niet lang totdat iemand tegen me riep: “Christus Jo, iedere keer als ik de film Bridget Jones zie, moet ik aan jou denken!”
Al toen ik zelf nog op school zat, was een kwartier voordat de school begon een leerkracht aanwezig op het plein: pleinwacht. Ik weet dus niet beter en vind het doodnormaal.
Een ontzettende engerd in huis, geen hutspot maar iets lekker simpels, Leidens Ontzet in de Efteling, een Fata Morgana-akkefietje én een verkouden kop. Het was me het weekje wel.
Dingen die je niet leuk vindt, kun je proberen leuker te maken door het van een andere kant te bekijken. Dus ik was niet af, nee, ik speel De Toren van Pisa voor volwassenen. En dat gaat me best goed af!
Wie mij een beetje kent, weet dat ik een zwak heb voor de Efteling. Eigenlijk is dat zelfs nog wel zwak uitgedrukt; ik ben gewoon gek op dat pretpark.
Zeven lessen geven op één dag vindt mijn lijf duidelijk niets. Dus ik verging van de spierpijn, lag ziek op de bank door een verkeerd gevallen kip en er was iets met een tonnetje.
Wanneer je – zoals ik het zelf omschrijf – plat op je muil gaat, dan zit dat je de hele week wel dwars ja. Net als de hekel aan de afwas en het gemis aan risotto.
Ieder jaar probeer ik mee te doen aan NaNoWriMo: in één maand een roman van 50.000 woorden schrijven. En ieder jaar leer ik weer nieuwe dingen over mezelf.