Italiaans experiment – Andiamo!

Het zit erop… De afgelopen drie maanden luisterde ik (bijna) dagelijks 15 – 20 minuten naar een Italiaanse podcast en nu is het dus tijd om actief aan de slag te gaan met het leren van Italiaans. De hypothese is dat dit nu dus razendsnel gaat en ik over een maand verder ben met Italiaans dan wanneer ik drie maanden geleden al was begonnen met actief leren.

Zelf heb ik er alle vertrouwen in. Want waar ik twee maanden geleden nog geen donder begreep van wat er in die podcast besproken werd, begrijp ik er nu een heel stuk net zo weinig van. Inderdaad, ik heb nog steeds geen flauw idee waar het over gaat. Soms ‘versta’ ik een woord, maar ik betwijfel ten zeerste of ik dat woord inderdaad versta, of dat ik het begrijp (of erger nog: denk te begrijpen) omdat het lijkt op een Frans of Spaans woord. Want die twee talen zijn de afgelopen maanden natuurlijk ook gewoon beter geworden.

Of ik trouw elke dag geluisterd heb? Ehm, nee… Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik hier en daar wel een dagje heb overgeslagen, maar ik denk niet dat het niet-slagen van dit experiment daaraan zou liggen. Want 15 – 20 minuten per dag luisteren, komt voor de maanden december, januari en februari neer op totaal 1350 – 1800 minuten, of zo’n 22,5 – 30 uur. Da’s best een flink aantal uren dat je kunt halen in drie maanden tijd! Moet eerlijk toegeven dat ik daar best een beetje verbaasd over was, dus hoe dit experiment ook afloopt, deze eye-opener heb ik alvast maar te pakken.

Natuurlijk kon ik precies opzoeken hoeveel tijd ik in deze drie maanden aan dit experiment heb besteed. Ik log al mijn tijd (nou ja, bijna al mijn tijd), dus ik kan precies terugvinden hoeveel tijd bepaalde taken mij gekost hebben. Zo weet ik bijvoorbeeld dat ik in 2021 26,25 uur aan Duits heb gewijd en 92,5 uur aan Spaans. Dat ik me 112,5 uur heb verdiept in de allermooiste taal van allemaal (ja, Zwitsersduits, duh) en dat het geen wonder is dat mijn Frans flink verbeterde dat jaar, nadat ik er bijna 354 uur liefde (en liters zweet en tranen) in heb gestopt.
Italiaans heeft het laatste kwartaal door het luisteren naar die podcast – ondanks de hier en daar overgeslagen dagen – al bij al toch nog bijna 28 uur gekregen en ik moet zeggen dat dat me nogal meevalt. Er waren genoeg dagen dat ik ook maar krap aan de 15 minuten kwam, maar er was dus ook een dag waarop ik lekker door de Zwitserse bergen wandelde en daarmee bijna een uur ineens afklokte.

Aan de andere kant: 28 uur Italiaans en ik ben nog altijd geen steek verder dan ‘esatto’ en ‘alora’. Gisteren mocht ik dan dus eindelijk actief gaan leren. Het voelt wel echt als mocht, want het viel me wel op dat ik steeds meer actief wilde gaan beginnen om eindelijk eens meer te gaan begrijpen. Dus ik stortte me op een paar taalapps en leerde ‘io sono’ en ‘piacere’. Goed, de app feliciteerde me na een paar lessen omdat ik inmiddels 20 woorden had geleerd en ik spreek volgens diezelfde app nu 2% vloeiend Italiaans, maar het feit dat ik me de rest van die woorden niet kan herinneren, zegt denk ik ook wel weer genoeg…

Maar goed, deze methode zou ervoor zorgen dat ik na vier maanden vloeiend Italiaans zou spreken, dus om de boel nog een beetje verder te bespoedigen heb ik komende zaterdag een eerste les met een tutor die ik op italki heb gevonden. Ik heb nu al medelijden met de beste man. Alhoewel ik medelijden heb met al mijn tutoren trouwens, omdat ze regelmatig verzuchten dat ze door mij gaan twijfelen aan hun eigen taal. Het enige verschil nu is dat ik al die andere talen wel een beetje tot redelijk sprak voordat ik met tutoren aan de slag ging en dat ik van dat Italiaans, nou ja, ongeveer 5 woorden ken. Gaat leuk worden dus, echt zin in!

Dus ja. Volgende verse tekst hier over een maandje waarschijnlijk. Uiteraard in vloeiend Italiaans.