2022 was one of a kind! Maar ik hoop toch op een wat ander 2023.

2022 was one of a kind! Maar ik hoop toch op een wat ander 2023.
Na bijna 6 maanden (Wait?! What?!) sluit ik mijn Italiaanse experiment af. In het Nederlands, dus dat zegt denk ik wel voldoende over het resultaat.
Een productieve studiesessie staat of valt met de planning. Maar hoe maak je zo’n grip-op-alles-top-of-the-world-planning?
Afgelopen maandag kón ik het echt niet langer uitstellen. Met een zucht tikte ik een mailtje aan de studieadviseur en zette me schrap voor slecht nieuws.
Onderweg naar Spanje kon ik nog steeds niet veel meer uitbrengen dan dat eenden geen spinnen eten. Mission failed. Ik moet dus nog een keer terug.
Natuurlijk leer je een andere taal makkelijker als je een cursus volgt, maar dit is niet altijd mogelijk. Gelukkig had ik nog wat karmapunten over.
Ik vond een site waarop je allerlei vreemde talen kunt leren, begon voorzichtig met Spaans en ging uiteindelijk compleet los.
Je hebt net een nieuw vriendje. Laten we hem voor het gemak lOUis noemen. Je bent straalverliefd en alles is rozengeur en maneschijn.
“Oude stijl-studenten zien de nieuwe master als een soort spook,” schijnt de mastermentor begin van dit jaar gezegd te hebben, “maar dat is nergens voor nodig!”
Op 26 april 2007 schreef ik me in bij de OU. Ik ging rechten studeren.
Al vanaf het moment dat het nieuws over de nieuwe master bekend werd, heb ik het idee dat de OU een heel ander idee heeft van het begrip ‘enthousiast’ dan ikzelf.
Als je normaal ontzettend makkelijk schrijft, van het soort ‘drie keer met je vingers knippen en er staat een dijk van een tekst’, dan valt een writer’s block bijzonder rauw op je dak. Helemaal als je ‘m niet ziet aankomen.