Waarom november ooit is uitgeroepen tot National Novel Writing Month is me een raadsel, want eigenlijk is november een echte non-maand om een roman te schrijven. November 2014 was al voorbij toen ik drie keer met mijn ogen knipperde en van schrijven is het nauwelijks gekomen.

Ik begon deze NaNo met een valse start. Op de eerste dag van de maand zat ik bij een judotoernooi, verrekte ik een spiertje in m’n nek en zat ik ‘s avonds bij The Beatles Revival. Ook de dagen erna waren vrij druk, dus ik begon pas op 4 november met schrijven. Ik liep mijn achterstand wel flink in, tot ik nog maar 274 woorden te weinig had voor het woordtotaal dat ik eigenlijk had moeten hebben.

Ik werkte bij de tandarts, ik werd gelaserd, ik zat bij zwemles en judo en ik studeerde me suf voor het tentamen later die maand. De uitslag van het schriftelijk deel van het integratiepracticum kwam en dat ik voor alledrie de casus een voldoende had gehaald, maakte dat ik – nog altijd met pijnlijke nek en schouder – een vreugdedansje deed. Doordat ik niet hoefde te herkansen had ik meer tijd om te studeren voor het tentamen.

De juf van de jongste kwam op bezoek, net als een docent van de OU die net met pensioen was gegaan, ik werd leesmoeder in groep 4/5 en ik werd geveld door een bijzonder slecht getimede heftige verkoudheid, dus ik bracht een weekend snotterend in bed door. Dat weekend strekte zich uit tot maandag. En dat was, jawel, de dag van het tentamen. Heel fijn. Herkansing in juni.

Gelukkig knapte ik daarna op. Ik kon nog even naar de kapper en ik kon de zaterdag erna naar Utrecht voor de jaarlijkse juridische studentendag van de OU. Waar ik een dag later van moest bijkomen met knetterende hoofdpijn. Blijkbaar was ik toch nog niet helemaal van dat virus af.

Snel verder met het volgende vak op de planning, want de tentamenronde van januari komt ook steeds sneller dichterbij. Het eerste tentamen dat ik in 2015 doe, is ook gelijk mijn eerste tentamen van een mastervak. Begonnen met de master… Ik kan het zelf ook nog nauwelijks geloven…

Afgelopen zaterdag was er weer een pleitsessie van UPGA waar ik natuurlijk bij moest zijn (en waar de nodige voorbereiding aan vooraf ging) en tussendoor regelde ik nog even dat ik komende week een paspoort kan ophalen.

En dan is het plotseling 1 december en denk ik: ‘Oh ja, NaNoWriMo…’ Om in 2015 beter uit november te komen dan dit jaar, moet ik meer dan 6394 woorden schrijven. Gelukkig ligt de lat volgend jaar dus niet zo hoog.