Terugblik op een raar jaar
Ik was er zeker van dat er geen quote toepasselijker zou zijn op mij dan deze. 2016 was uiteindeljk niet bepaald mijn beste jaar ever geweest – verre van – dus 2017 kon alleen maar beter worden. Dacht ik.
Ik was er zeker van dat er geen quote toepasselijker zou zijn op mij dan deze. 2016 was uiteindeljk niet bepaald mijn beste jaar ever geweest – verre van – dus 2017 kon alleen maar beter worden. Dacht ik.
“Dit is de laatste normale week van 2017,” riep ik op maandag nog uit, maar uiteindelijk werd het een vreemd, rommelig weekje. Overigens inclusief flashback naar 2015!
Toen ik in groep 8 de complete kinderboekenafdeling van de plaatselijke bieb uit had, neusde ik met hetzelfde plezier in de boekenkasten van m’n moeder.
Het ís dat ik niet groen was, anders had je me zo kunnen verwarren met The Grinch. Tót al die complimenten op vrijdag, daar werd ik vrolijk van!
Afgelopen maandag kón ik het echt niet langer uitstellen. Met een zucht tikte ik een mailtje aan de studieadviseur en zette me schrap voor slecht nieuws.
In één week van sinterklaas naar kerst, zó doe je dat. Verder hadden we piepende soep en had ik een kleine issue met m’n stem.
Wat krijg je als je Black Friday-pakketje bezorgd wordt? Een bijzonder blij ei! Of was het toch een dood ei? Nou ja, regenbuien, Zumba en eieren dus.
Ik weet ook wel dat een e-book praktischer is dan een écht boek. Toch gaat mijn voorkeur uit naar echte boeken en dat zal waarschijnlijk nooit veranderen!
Na anderhalf jaar kwam ik eindelijk de belofte aan m’n oudste zoon na, we bakten kruidnootjes en ik moest m’n kleding droogföhnen. Week 47 zit er weer op.