Dacht ik me toch een goede reden te hebben om m’n scriptie te negeren – anders dan veel sporten uiteraard – ging dat hele feest mooi niet door. Een herontdekte oude liefde maakte dan wel weer veel goed.
Mijn polsblessure begin maart was een aardige wake-up call. Het letterlijk even stil moeten staan, zorgde voor nieuwe inzichten en inspiratie.
In je eentje met twee draken naar de Efteling, dat is best een uitdaging. Maar het ging goed en we hadden een supertoffe dag!
Wat deed ik zoal deze weken? Nou, werken, werken, werken, werken en werken.
Na bijna anderhalf jaar was het eindelijk zo ver: ik kon eindelijk weer eens naar de kapper! Het was serieus broodnodig…
Dit was met recht een WERKweek. Ik werkte elke ochtend én elke avond, hing de hele zaterdag in de sportschool en eindigde de week met afbakbroodjes.
Oh jongens, het eerste kwartaal van 2019 zit er alweer op! Ik mocht half weer aan het werk, kon ineens een nieuwe fiets kopen – die absurd snel geleverd werd – en ik kreeg ook nog eens waanzinnig goed nieuws. Wat een bizarre week!
Een brakke pols, organisatietalent, lunchen, boodschappen doen, afwassen en stemmen. En als je week zo vol zit, dan is ie natuurlijk ook zó voorbij!
Dus ik kon niet werken, ok, logisch, maar ik kon ook een héleboel andere dingen niet…