Bron: Matt Clark

Soms kijk ik naar mijn agenda, leg daar mijn studieplanning naast en denk dan alleen maar: ‘Aaaaaaaaaah!’ Dan bedenk ik hoe rustig het nu was geweest als ik toen de juiste keuze(s) had gemaakt. Dan was ik in 2002 of 2003 afgestudeerd en dan had ik nu alleen een carrière met mijn gezin hoeven combineren, in plaats van een studie, vrijwilligerswerk én het leggen van de fundering van een juridische carrière.

Aan de andere kant: wat is de juiste keuze? Uiteindelijk hebben de keuzes die ik in het verleden maakte er voor gezorgd dat ik nu ben wie ik ben. En dat bevalt me eigenlijk prima. Ja, ik heb het druk, maar ik geniet wel van alles wat ik doe. Bovendien zou ik de meeste dingen die ik heb meegemaakt de afgelopen jaren niet hebben meegemaakt als ik andere keuzes had gemaakt. Dan had ik bijvoorbeeld een heel goede vriendin nooit leren kennen, terwijl ik al jaren hartstikke blij ben met haar.

Absoluut hoogtepunt was denk ik toch wel de zomer van 2003. Ik was net weer single en na de zomervakantie zou ik Duits gaan studeren. Vandaag alweer acht jaar geleden deed ik de mondelinge examens van Duits en geschiedenis. In april of mei had ik de schriftelijke examens gehaald en over de mondelinge maakte ik me niet zoveel zorgen. Duits ging ik studeren, dus daar zat ik echt helemaal in en geschiedenis heb ik gewoon altijd ontzettend leuk gevonden. En het onderdeel was Europa na 1945 als ik me niet vergis, dus ook daar wist ik wel het een en ander over te vertellen. Nog voordat de mondelinge examens begonnen werd ik al gefeliciteerd, het was uiteindelijk mijn verjaardag, dus het ijs was al gelijk gebroken. In plaats van zenuwslopende examens waren het meer heel interessante en fijne gesprekken. Na het laatste examen moest ik een paar uur wachten. Ik luisterde in die uren naar PUR, een Duitse band die ik net had (her)ontdekt, het zonnetje scheen en alles was goed. De uitslag was ook goed, hartstikke geslaagd en ik kon m’n certificaten gelijk meenemen. M’n ouders hadden ondertussen ‘The Beatles Anthology’ voor me gekocht en ‘s avonds was het dubbel feest. Geweldige dag was dat!

Niet veel later stapte ik in mijn eentje in de trein naar Zwitserland voor een vakantie van ruim een week, besloot ik dat ik een semester of een jaar wilde studeren in Zwitserland en dat ik daar waarschijnlijk ook zou blijven dan, eenmaal terug kocht ik de boeken voor de studie, liep ik de El-Cid week, werd lid van een studentenvereniging, begon met de studie en in november ging ik een weekend naar Berlijn, dat ik afsloot met een concert van PUR. Als er een zomer is die ik over zou willen doen, dan is dat de zomer van 2003 wel.

Dus spijt van de keuzes van toen? Nee, eigenlijk niet. Al drijft de combinatie studieplanning-agenda me af en toe tot wanhoop, ik ga het waarschijnlijk nog missen over vier jaar. Maar dan heb ik er wel weer fijne herinneringen bij.