
De trein die ik nooit vergat
Ik sprak inmiddels een aardig woordje Bonjour, ça va en qu’est-ce que c’est? en we waren toegekomen aan het laatste proefwerk van het jaar. Ik vond het een mákkie!
Ik sprak inmiddels een aardig woordje Bonjour, ça va en qu’est-ce que c’est? en we waren toegekomen aan het laatste proefwerk van het jaar. Ik vond het een mákkie!
Het hoogtepunt van mijn rechtenstudie is al jaren het schrijven van m’n masterscriptie. Omdat ik daar zó van geniet, doe ik er gewoon nog een beetje langer over.
Een beetje creativiteit bij het interpreteren van het recht kan ik wel waarderen, maar je kunt het ook overdrijven. Na de afschaffing van de slavernij in 1863 roepen dat er op een bepaalde locatie geen slavernij bestond omdat het nergens terug te vinden was in de wet, gaat ook wel weer wat ver.
Afgelopen maandag kón ik het echt niet langer uitstellen. Met een zucht tikte ik een mailtje aan de studieadviseur en zette me schrap voor slecht nieuws.
Onderweg naar Spanje kon ik nog steeds niet veel meer uitbrengen dan dat eenden geen spinnen eten. Mission failed. Ik moet dus nog een keer terug.