Waarom de Duitse rode draad eigenlijk een Franse blijkt te zijn
Soms heb je gewoon even een lang aanhoudende identiteitscrisis nodig om je dingen te realiseren.
Soms heb je gewoon even een lang aanhoudende identiteitscrisis nodig om je dingen te realiseren.
Het begon zo ongeveer in oktober. Denk ik, want het gebeurde heel subtiel. Bijna net zo subtiel als hoe ik uiteindelijk in het derde jaar van de studie Franse taal en cultuur belandde.
Op feestjes kon ik nooit meedoen, want ik kon niet dansen. Maar toen ik dat eenmaal wel kon, kon ik alsnog niet meedoen.
Het was 1993, ik was dertien en ik wilde dolgraag naar Het Spook van de Opera. Ondanks dat ik de musical nooit zag, is het m’n favoriet. En dat komt voornamelijk door een stem.
Het duurt even zesentwintig jaar, maar dan wordt het wel écht tijd om dingen recht te zetten met die ene docent waar je naar eigen zeggen een hekel aan had.