Afbeelding: Bitstrips

Maart bleek ineens een beetje een vreemde maand te zijn. Met twee Duitse tentamens, een deadline voor het integratiepracticum, de voorbereiding van Europees recht in april… In januari was ik daardoor alleen bezig met de tentamens personen- & familierecht en constitutioneel recht. Die tentamens waren begin februari, daarna zou ik me volledig op de eerste deadline van het integratiepracticum op 16 februari storten en na die deadline kon ik dan flink aan de slag met het schriftelijk deel van het practicum, zodat ik in maart Duitse tentamens kon doen en Europees recht kon voorbereiden.

In januari liep ik achter op m’n planning doordat ik in december november niet had kunnen inhalen en het tentamen personen- & familierecht deed ik nadat ik in totaal ongeveer 25 uur aan het vak had besteed. Ik had het gevoel dat ik het wel gehaald had, maar ik hield ook rekening met een herkansing. Uiteindelijk is de studielast voor die module 100-120 uur. Het tentamen constitutioneel recht deed ik niet voor het eerst, dus na flink herhalen bleek dat de stof nog goed genoeg in m’n hoofd zat om het erop te wagen. Beide tentamens zouden in april en juni herkanst kunnen worden, maar beide herkansingen vallen op dezelfde dag. En dan mag je ze dus niet allebei in dezelfde periode doen van de OU. Ik was al blij als ik één van die tentamens zou halen. En constitutioneel recht, wat zal ik zeggen… Dat ging net zo goed als de vorige keren. Daar verwachtte ik dus zéker een herkansing. Voor april rekende ik daarom maar op drie (met een beetje goede wil van de OU) tentamens; personen- & familierecht, constitutioneel recht en Europees recht.

Alhoewel ik zelf vond dat ik dat best moest kunnen, drie Nederlandse tentamens, twee Duitse én het practicum, zag ik ook wel in dat dat natuurlijk héél weinig kans van slagen had. De beste optie was Europees recht uitstellen tot augustus. Het voordeel daarvan was dat de herkansing in de tentamenperiode direct daarna is (november), maar het nadeel was dan wel dat ik niet meer op mijn verjaardag m’n bachelor kon hebben. Het liefst had ik het gewoon geprobeerd, maar het was gewoon niet reëel. Vier tentamens en het practicum waren al meer dan genoeg.

Niet lang daarna bleek dat ik de Duitse tentamens van Campus Net niet kon doen. De FernUni had me uitgeschreven en je kunt alleen tentamens doen als je bent ingeschreven. Daar had ik wat alerter op moeten zijn dus. Wijze les voor de toekomst.
Daarmee viel er wel een kleine last van mijn schouders af, want maart kwam eraan en op 23 maart is de deadline voor het schriftelijke deel van het practicum. Dat deel niet halen = jammer dan, gelijk stoppen en practicum herkansen in september. Best een belangrijke deadline dus! Dat de voorbereidingstijd voor die tentamens wegviel zorgde er hoe dan ook niet voor dat ik me hoefde te vervelen.

En toen gebeurde er iets wonderlijks. Ik bleek personen- & familierecht gehaald te hebben, ondanks de weinige voorbereidingstijd, en bij constitutioneel recht bleek er niet alleen een fout in het antwoordmodel te zitten (waardoor ik een foute vraag dus toch goed had), er werden ook nog eens drie vragen (die ik alledrie fout had) geschrapt én ik bleek de open vragen beter beantwoord te hebben dan ik dacht. Dus hoe onvoorstelbaar het ook leek: ik had constitutioneel recht gehaald! Ik was (ben eigenlijk nog steeds) zo blij als een orkaan op een camping en was de eerste dagen nadat ik het certificaat ontvangen had gewoon bang dat er iemand van de OU op de stoep zou staan. ‘Foutje! Je hebt het niet gehaald, lever dat certificaat maar weer in.’ De hórror!

Dat betekende dus ook dat ik plotseling alle tijd had voor het practicum en dat ik in april een tentamenloze tentamenperiode heb. Ongekend! Bijkomend voordeel: er valt vanaf 24 maart ruimte open om alvast te beginnen aan de master. Ik mag dan op m’n verjaardag nog geen bachelor of laws zijn, daar staat tegenover dat ik wél vanaf 24 maart (ok, eigenlijk nu al, want ik ben al ingeschreven maar ik begin pas ná deze deadline) masterstudente ben. En daarmee was 2013 dus inderdaad het laatste volledige jaar waarin ik bachelorstudente was. Hoe bizar het ook gelopen is.

Maart bleek een vreemde maand, maar mij hoor je niet klagen. Zelfs niet over de stress die het practicum oplevert. Ik ga de deadline gewoon halen, al is wat ik inlever voor mezelf nooit goed genoeg. Voor de OU is minimaal 2x (maar liever 3x) een 5,5 genoeg. Duimen mag!