Dat die dromen, wensen en doelen gewoon gerecycled zijn van het jaar daarvoor, ach, wat maakt het uit. Er staan weer 365 momenten voor je neus waarop je wél kunt bereiken wat je wilt. Omdat 2019 nog vers is, heb ik er weer alle vertrouwen in.

Dat die dromen, wensen en doelen gewoon gerecycled zijn van het jaar daarvoor, ach, wat maakt het uit. Er staan weer 365 momenten voor je neus waarop je wél kunt bereiken wat je wilt. Omdat 2019 nog vers is, heb ik er weer alle vertrouwen in.
Het eind van het jaar is de tijd van de overzichten en de lijstjes. Deze artikelen lazen jullie het meest in 2018!
Het is weer die tijd van het jaar: lijstjes en terugblikken. 2018 dus. That didn’t go as planned.
Je zou dus verwachten dat als ik om kwart voor twaalf bij de apotheek binnenstap, het recept voor de druppels daar op een stapeltje ligt. WRONG!
Wat een enorme regenbui op vrijdag!! Ik was kleddernat tot op het bot! Gelukkig wist ik ook daar nog wel iets van te maken. 🙂
Rode draad deze week: de was en de Basic Level 2 training van Zumba.
De laatste week van de zomervakantie was een héél rare week. Zo’n week sluit je natuurlijk af door de woonkamer te verbouwen. Logisch.
Deze week was ik vooral bezig met Zumba en bij de tandarts. Vraag van de week: Is paneermeel brood?
Alhoewel het geen vrije keuze was om aan Pilates te doen (er was sprake van lichte dwang), merkte ik wel vooruitgang bij het m’n lijf in de knoop leggen.
Zo kwam het dus dat ik zondagochtend om half elf klaar stond op de Breestraat in Leiden om een halve marathon te gaan lopen. Ik.
Een halve marathon. En dan die van Leiden, eind mei. Nog bijna 6 maanden weg, dat was voldoende tijd om van 10 naar 21 km te trainen
Op m’n rug liggen met m’n complete wervelkolom op de grond was nog wel te doen, maar toen Mr. Pilates riep dat de benen gestrekt de lucht in moesten, realiseerde ik me dat ik in de problemen zat.