Bron: Sean MacEntee

Alhoewel ik gadgets al van kleins af aan omarm als waren het teruggekeerde verloren zonen, gaat er voor mij niets boven pen en papier. Mijn eBookreader zou ik echt niet meer willen missen, maar liever lees ik gewoon een lekker dik, écht boek, weggekropen in een hoekje van de bank. Dat ik mijn agenda simpel kan bekijken op mijn iPhone is absoluut ontzettend fijn, maar als ik moet kiezen tussen deze app of mijn Filofax, dan blijft de Filofax. Zonder twijfel. Als ik studiematerialen op papier en digitaal heb, dan grijp ik tijdens de studie automatisch naar pen, markeerstift en gedrukt materiaal. Pen, papier en ik, tot de dood ons scheidt.

De OU stelde in het voorjaar voor alle vakken van alle werkboeken PDF-versies beschikbaar. Vanaf 1 september zijn er voor een aantal vakken ook ePubs. Fijn om bij me te hebben op mijn iPad! Zo kan ik met recht altijd en overal studeren. Maar zit ik achter mijn bureau, dan liggen daar toch de gedrukte werkboeken en niet mijn iPad. En moet ik een artikel lezen dat ik als PDF-bestand heb, dan print ik dat. Wat eigenlijk ook een beetje onzinnig is, want de aantekeningen die ik schrijf, tik ik later over zodat ik ze digitaal heb, want dat zoekt zoveel makkelijker. Waarom dan toch die omweg…

Op 1 oktober begint het wintersemester bij de FernUni. Ik was ontzettend benieuwd wanneer ik een eerste pakket zou krijgen. Hoe zou het materiaal zijn? Zou het fijn zijn om dingen te markeren, zoals in de OU-werkboeken, of dramatisch, zoals in de wettenbundel? Als ik een nieuw OU-pakket krijg, voel ik me altijd een beetje jarig; een pakje openmaken en boeken vinden. Jippie! Wat mij betreft mocht het eerste pakket uit Duitsland komen.
Tot ik bericht kreeg uit Hagen. Vanaf 1 oktober heb ik toegang tot Moodle en mijn studiemateriaal. Betekende dat dat het studiemateriaal alleen digitaal was?! Ja, dat betekent het. Dat houdt in dat ik, in ieder geval wat mijn Duitse uitstapje betreft, écht aan het digitaal studeren moet. Want alles printen gaat me dan ook weer te ver. Ik ben ontzettend benieuwd hoe het bevalt, alleen digitaal. Ben ik op 1 april (begin van het zomersemester) blij dat het digitale Duitse uitstapje erop zit en huil ik van blijdschap als ik weer in OU-werkboeken mag knoeien? Of ben ik tegen die tijd volledig om en blijven de gedrukte OU-werkboeken onaangeraakt in de boekenkast staan?

Wordt vervolgd, zoveel is duidelijk.