‘Kun je je vrijwilligerswerk eigenlijk niet laten meetellen als stage?’ Deze vraag, van mijn begeleider in het asielzoekerscentrum, bleef hangen. Natuurlijk had ik wel nagedacht over een stage. Ik heb straks uiteindelijk een vrije ruimte te vullen van 21,5 ECTS (studiepunten) en een stage leek me daarbij een goede manier om kennis te maken met de advocatuur, met rechtsgebieden die nog niet of zelfs helemaal niet aan bod komen bij de OU en om ervaring op te doen. Maar voor een stage zag ik ook nogal wat knelpunten.

Om te beginnen ben ik geen twintig(er) meer. Niet dat ik mezelf beschouw als een bejaarde, maar ik ben wel ouder dan de gemiddelde student die een stage wil doen.
Als ik eens bij kantoren keek naar de omschrijvingen van de stage, dan ging het meestal om 8-10 weken fulltime. Zou ik heus wel willen, maar ik kan moeilijk m’n kinderen meenemen op de dagen dat ik geen opvang voor ze heb. Ik kan 2-3 dagen werken, maar die optie zag ik nergens. Sterker nog, ik heb zelfs een paar keer zien staan dat als je geen 40 uur kon werken, het geen zin had om te reageren.
Bovendien is het ook vreselijk lastig om aan te geven waar ik precies zit met m’n studie. In jaren ben ik vierdejaars, ja, maar m’n propedeuse heb ik nog niet. Ben ik zo’n slechte student? Nee, ik heb sinds het begin van m’n studie 2 kinderen op de wereld gezet en één van die zwangerschappen was bepaald niet makkelijk. En met twee kleine kinderen blijft er niet zo heel veel tijd over voor de studie. In die tijd zijn we ook nog eens verhuisd, kortom, dat het wat langer duurt zegt niets over mijn capaciteiten. Als ik dit jaar de vakken doe die op mijn planning staan, heb ik in juli mijn propedeuse en in september 7 vakken van Ba 2/3. Dan heb ik nog 8 vakken te gaan, de vrije ruimte en het ingegratiepracticum. Dus ja, rond de zomer ben ik dan wel zo’n beetje op de helft. Maar dat is toch niet makkelijk uitleggen, als je zegt dat je je p nog niet hebt.

Ik had me er dus al een beetje bij neergelegd dat een stage niet voor mij weggelegd was en keek eens rond bij de keuzevakken. Het komt er eigenlijk op neer dat ik compleet vrij ben in die keuze. Wil ik Consumentenrecht doen dan is dat prima, maar kies ik voor Het nationalisme in Europa (1919-1989) of voor Inleiding in de neuropsychologie en psychofarmacologie, dan kan dat dus ook. Alhoewel het me bijzonder interessante vakken lijken, heb ik niet het gevoel dat die heel waardevol zullen zijn voor m’n studie. Van de keuzevakken bij rechten zelf begin ik nog niet echt te stuiteren, behalve dan van Inleiding criminologie. Hoe ik mijn vrije ruimte ook ga vullen, dit vak zit er zeker in. Maar dan blijven er dus nog 17,2 ECTS over. Het voordeel van de hele vrije ruimte vullen met keuzevakken, is dat ik nog steeds kan studeren wanneer ik wil, waar ik wil en hoe snel ik wil en dat het niet uitmaakt dat ik er niet fulltime mee bezig kan zijn.

Door die vraag van m’n begeleider en het idee van het gebruiken van Vluchtelingenwerk als stageplaats, heb ik bij de stagecoördinator om meer informatie gevraagd. De OU beschikt niet over stageplaatsen, die moet je zelf zoeken. Als je een plek gevonden hebt, moet je een soort stageplan inleveren, waar je verder redelijk vrij in bent, en dat plan moet je voorleggen ter goedkeuring. Als het wordt goedgekeurd levert het punten op -hoeveel punten stond er dan weer niet bij- en als het wordt afgekeurd… Tsja… Er stond ook nog even bij dat je je werkplek niet kon opgeven als stageplek. Maar valt vrijwilligerswerk daar dan wel of niet onder? En zou ik dat willen, als stage? Het heeft uiteindelijk niet echt te maken met de carrière die ik op het oog heb.
Ik ben nu op het punt om uit te zoeken of het überhaupt zou kunnen. Ondertussen heeft zich nog een eventuele mogelijkheid voorgedaan; parttime en op een advocatenkantoor. Stage is inmiddels dus een serieuze optie geworden. Ook als dit gesprek op niets uitloopt, hou ik m’n ogen open voor stagemogelijkheden. Er móeten meer kantoren zijn die wel wat zien in een gemotiveerde en enthousiaste parttime stagiaire, die in de lunchpauze met Zumba iedereen aan het zweten krijgt, mondverzorgingsadviezen kan geven en de medewerkers kan laten kennismaken met Duitse en Zwitserse Rockpop!