Is het gewenning of heeft een rechtenstudie via afstandsonderwijs me juist verwend? Ik zou het je niet durven zeggen. Op dit moment heb ik precies de helft van het aantal studiepunten gehaald dat ik nodg heb voor m’n bachelor Franse taal en cultuur. Nee, ik lieg, eigenlijk heb ik precies de helft +5, maar die vijf tellen niet mee, want die horen bij een vak van Duitse taal en cultuur dat ik gewoon voor de lol deed. Het punt is alleen dat ik ontzettend twijfel of ik deze hele exercitie moet doorzetten of niet.

Vorig jaar had ik deze twijfel ook heel even. Met name omdat het collegerooster van het tweede semester een grote gatenkaas was, wat natuurlijk enorm inefficiënt was en veel verloren tijd opleverde. Maar ik wist ook dat er na de zomervakantie twee vakken op de planning stonden die ik héél graag wilde doen en vooruit, toen ik besloten had dat extra vak bij Duits te doen, had ik wel weer zin in het eerste semester van het tweede jaar. Toch bleef de twijfel. Want van zes vakken er twee maar echt leuk vinden… En één van die twee viel door de opzet ervan eigenlijk ook nog eens tegen…

Dat ik toch ben doorgegaan met het tweede semester van het tweede jaar, heeft er met name mee te maken dat ik vorig jaar in het tweede semester drie vakken niet haalde omdat ik even druk bezig was met de oorontsteking from hell. Ik vermoed dat als dat niet gespeeld had en ik die drie vakken gewoon gehaald had (en daarmee m’n propedeuse), ik niet verder was gegaan met het tweede jaar. Maar nu, stoppen met 45 punten en dus eigenlijk met niets, mwah, dat vond ik niet echt een optie. En ja, ik vond het ook wel jammer dat ik dan die twee vakken (en het Duitse bonusvak) niet kon doen.

Toen overwoog ik heel even om dan alleen die drie vakken te doen. Maar ja. Stel dat het plezier in die studie wél weer compleet zou oplaaien, dan kreeg ik er natuurlijk spijt van als ik die andere vakken niet ook ‘gewoon’ gedaan zou hebben, want die zou ik dan een jaar later weer moeten doen en afstuderen zou daarmee dan ook een jaar opschuiven. En ik wilde eigenlijk na drie jaar ook wel weer klaar zijn met die bachelor.

Dus ik ging door, net als in het eerste jaar ingeschreven als deeltijdstudent maar het voltijdprogramma volgend. Het Duitse vak vond ik supertof, juridisch Frans beviel me ook goed, expression écrite viel zoals gezegd tegen door de opzet, taalkunde vond ik ook nog wel aardig, maar de rest… Meh. En heel eerlijk? Het semester waar we nu middenin zitten? Ik doe wéér een bonusvak bij Duits en dat vak vind ik geweldig. Het taalkundevak van Frans is ook wel aardig, maar het eerste deel viel – ook weer door de opzet ervan – tegen. Ik hoop van harte dat het tweede deel (dat na deze midterm-week begint) interessanter is, maar ik ben er niet heel optimistisch over. En de andere vakken spreken me gewoon niet aan. Gewoon niet. Daarnaast moet ik ook de tentamens doen van de vakken die ik vorig jaar niet gehaald heb en twee daarvan waren natuurlijk ook precies de vakken waar ik het minste mee had.

Studie of school

Franse taal en cultuur. Dat is de officiële naam van de studie, maar gebaseerd op de eerste 3,5 semesters zou ‘Franse cultuur en literatuur’ een betere benaming zijn. Het taalgedeelte is echt een ondergeschoven kindje, terwijl de cultuur- en literatuurvakken oververtegenwoordigd zijn. Bovendien zijn de taal(kunde) vakken die er zijn ook nog eens voor een groot deel overlappend. Dat irriteert me, merk ik, en het irriteert me dat de hele opzet van de studie vrij schools is. Dat zou er natuurlijk mee te maken kunnen hebben dat ik al een leven achter de rug heb, wéét hoe ik moet studeren en een miljoenmiljard dingen te doen heb naast deze studie. Het kan ook, zoals ik al zei, komen doordat ik een rechtenstudie via afstandsonderwijs heb afgerond en dus volledig gewend ben aan zelfstandig studeren, zelfstandig planningen maken en alleen (met weinig begeleiding) tentamens te doen. Misschien speelt ook mee dat ik zzp’er ben en dus weet dat ik zelfstandig kan werken en ook graag alleen werk. Hoe dan ook, ik heb eerder het gevoel in de bovenbouw van de middelbare school te zitten dan een universitaire studie te volgen. Een aanwezigheidsplicht voor veel colleges en verplicht moeten samenwerken in groepjes voor het gros van de vakken helpt ook niet echt dat gevoel te ontkrachten. Bovendien neemt wat er in de colleges besproken wordt dat nieuw of interessant is over het algemeen niet meer dan 30 minuten in beslag, terwijl een college 2-3 uur duurt en verder dus niet heel veel toevoegt.

Misschien ligt het voor m’n medestudenten anders, dat zou ik niet durven zeggen, maar ik zou liever de tijd die ik nu verplicht aanwezig zit te zijn gebruiken om me voor te bereiden op de tentamens en de afsluitende opdrachten. Dat zou zó veel efficiënter zijn. Als dan ook dat verplichte samenwerken geschrapt wordt (met een optie om dat wel te doen voor de studenten die dat graag willen), ben ik een écht blije student. En ja, ik realiseer me ook dat ik nu zo ongeveer heb omschreven wat afstandsonderwijs is, maar voor mij werkt dat dus duidelijk als een trein en ik vind het oprecht jammer dat die mogelijkheid er niet is. Dat ik niet (voor alle vakken) kan kiezen of ik wel of niet aanwezig wil zijn bij een college afhankelijk van het onderwerp dat centraal staat of eventuele gastdocenten.

Kortom, ik twijfel dus weer – of nog steeds? – over stoppen of doorgaan. Ik heb 90 van de 180 punten. Als ik dit semester die drie laatste propedeusevakken haal, zit ik op 105 (en heb ik m’n propedeuse). In beginsel heb ik voor het tweede jaar nog (maar) 2 maanden te gaan; als ik alle vakken verder ook haal, heb ik 135 punten (ok, en 10 bonuspunten van dat Duitse vak). Dan hoef ik in principe alleen nog een scriptietje te schrijven voor 10 punten, drie séminaires (ook een soort keuzevakken, waarvan ook het grootste deel cultuur/literatuur is), twee vakken uit het eerste semester van het tweede jaar (die ik niet haalde want plat op bed met griep) en twee derdejaarsvakken (allebei cultuur/literatuur).

Ik ben op de helft. Of eigenlijk iets over de helft, want dit semester is inmiddels ook half voorbij. Maar wat er nog in het verschiet ligt, sparkt bij mij nog even geen joy, op het schrijven van de scriptie na. Daar heb ik dan weer wél heel veel zin in, want ik heb een keileuk onderwerp bedacht. Dat ik de overige vakken inhoudelijk minder interessant vind, ook dat overleef ik wel. Ik zie alleen wel op tegen nog een jaar (plus half semester) inefficiënte tijdsbesteding en schoolse colleges en werkvormen. Maar ja, nu stoppen is gewoon zonde hè.