Ik weet zeker dat ik de coronaquarantaine – naast gek en veel tijd met de jongens – de rest van m’n leven zal associëren met LaBlast.
Persoonlijk archief
Toen ik door het leven danste
Op feestjes kon ik nooit meedoen, want ik kon niet dansen. Maar toen ik dat eenmaal wel kon, kon ik alsnog niet meedoen.
Stevig kettingslotje
Als de politie je in de regen laat staan en een wildvreemde z’n cirkelzaag loslaat op je fiets, dan wéét je gewoon dat het een goede dag is.
NaNoWriMo prep: overeenkomsten met bestaande personen en gebeurtenissen is louter toeval
Ieder jaar probeer ik mee te doen aan NaNoWriMo: in één maand een roman van 50.000 woorden schrijven. En ieder jaar leer ik weer nieuwe dingen over mezelf.
Even bijkletsen: hier ben ik weer!
Hoe kan de zomer nu alweer voorbij zijn?! Hoe is het ineens september, jongens?! Dit kán toch helemaal niet?!
Body in balans
BodyBalance en ik was geen ‘match made in heaven’. Er was ook geen sprake van liefde op het eerste gezicht. Dus hoe kwam ik dan in vredesnaam op dit idee?!
Huizenjacht | Vlog #46
Ik opende de jacht op nieuwe woonruimte en dat is duidelijk de rode draad van deze week. Op maandag en dinsdag voelde ik me ook niet helemaal top, excuus dus voor een minder smakelijk geluidje hier en daar. Maar goed, dat hoort erbij als je snipverkouden bent.
Little big spender | Vlog #45
Hoe kom ik ineens aan een kind van 11 jongens?!?! Hij lijkt wel op me, kleine Applefan die z’n verjaardagsgeld -ehm- investeert. Haha! Zelf kreeg ik er een koutje voor terug. Hij’s fijn.
Een goed gevuld weekeinde
Deze week vloog zó snel voorbij, dat ik pas op woensdagavond begon met vloggen. Zaterdag en zondag waren ook stampensvol met het afscheid van het studiecentrum van de OU in Den Haag, een rechtshistorische wandeling en de open dag van de hulpdiensten. Topweekje!
Road to 42k?!
Zelfs de halve niet meer,” riep ik dan terug, “want nu weet ik wat voor pesteind het is!” Vooruit, misschien toch nog een keertje de halve, maar een hele marathon: NEVER NOOIT NIET!
Josan on the run | Vlog #43
De week vloog net zo snel voorbij als ik op dinsdagmiddag. Jeetje, wat heb ik dat gemist!
Life is no fairytale
Ik had dus graag gezien hoe het Ariël verging twintig jaar nadat ze álles opgaf voor Prins Erik, een man die ze net een week of zo kende. Zouden sprookjes daarom over het algemeen eindigen als ‘ze’ elkaar krijgen (en trouwen ook nog het liefst)? Omdat wat daarna komt de werkelijkheid is?