Het was 1993, ik was dertien en ik wilde dolgraag naar Het Spook van de Opera. Ondanks dat ik de musical nooit zag, is het m’n favoriet. En dat komt voornamelijk door een stem.
Persoonlijk archief
Terug in de tijd
Nu mijn innerlijke Berdien Stenberg weer ontwaakt is, was er natuurlijk één handeling die niet kon uitblijven: het filmje waarmee alles begon opzoeken.
Balans in 2020
Omdat ik al mijn goede voornemens al jaren recycle, maakte ik er voor 2020 maar één: balans zoeken, vinden en houden. Want die balans is al te lang weg.
Hoe ik het hardlopen stiekem toch wel miste
Als ik aan hardlopen dacht, dacht ik alleen nog maar aan die 21 kilometer die ik door Leiden en omgeving had gesjokt en hoe ik me op het einde alleen nog maar één groot bovenbeen met oogjes voelde. Dus hoe pak je daarna het hardlopen weer op?
Naar het ziekenhuis | Vlog #42
De week begon met een ziekenhuisbezoekje en eindigde met levensgevaarlijke spelletjes. Jongste telg blijkt een aanleg te hebben voor geld waar we zo maar jaloers op zijn met z’n allen.
Slechte grootouders zonder vaste oppasdag
Ik was nogal in shock toen ik een artikel las waarvan de conclusie min of meer was dat mijn ouders slechte grootouders zijn. Say what?!
Taa taataa taa taataa | Vlog #41
Weer een weekje meivakantie! Lekker uitslapen zou je zeggen, maar dat viel mooi tegen. De week begon echt héél goed, op mijn happy place, maar uiteindelijk bleek ik echt een lousy timing te hebben.
Driemaal daags een shot Mason Pearson
Een haarborstel is een haarborstel. Toch? Als ‘ie maar een beetje kamt, dan was het al snel best.Dus een simpele haarborstel kopen voor – zeg – een eurootje of honderd? Leuk bedacht, Mason Pearson! Echt niet! Of… Toch…?
Gymshark | Vlog #40
Meerdere sportscholen, ik overwoog een winactie, vergat wasgoed en pakte een monsterdoos uit. Geen wonder dat ik een dag in de war was.
Spetter pieter pater | Vlog #39
In deze weekvlog: hoe ik veranderde in een robot, een frisse duik, warme gevoelens voor iemand uit het verleden en waarom ik absoluut geen carrière als zangeres ambieer.
Want het is hier zo mooi | Vlog #38
Och nee toch… Een blessure?! Loop ik daarom zo moeilijk? Kwam ik ‘m weer niet tegen trouwens hè… En ik ging ‘op bezoek’ bij mijn omaatje.
Je moet zeilen op de wind van vandaag
Als klein meisje groeide ik op met een oma en een overgrootmoeder en dat vond ik de normaalste zaak van de wereld. Zonder er echt bij stil te staan, ging ik er dus gewoon van uit dat dat voor mijn kinderen ook zou gelden. Ook zij zouden gewoon opgroeien met een oma én een overgrootmoeder.